درمان زخم سرطانی و بدخیم
معمولاً بخش کوچکی از افراد، در مراحل پیشرفته بیماری سرطان به زخمهای بدخیم مبتلا می‌شوند که می‌تواند حدود 5 تا 10 درصد جمعیت از مبتلایان به سرطان را درگیر کند. زخم سرطانی و بدخیم، در برخی از موارد می‌توانند باعث بروز عوارض غیرمطلوبی مانند عفونت و خونریزی در فرد مبتلا شوند.
افرادی که در حال درمان سرطان هستند، معمولاً در مراحل پیشرفته درمان، ناخواسته به عوارضی مبتلا می‌شوند. بر اساس بررسی‌های انجام شده، فولیکول‌های مو اغلب اولین نقاطی هستند که تحت تأثیر روشهای درمانی سرطان قرار می‌گیرند؛ سپس، سلول‌های مغز استخوان و در مراحل بعدی سلول‌های پوشاننده مخاط بدن از تأثیر این روشها تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
با توجه به تحقیقات انجام شده، احتمال ایجاد زخم در سلول‌های پوشاننده مخاطی، از جمله حفره دهان و انواع مختلف دستگاه گوارش، بسیار بالا است. افرادی که با سرطان پستان، سرطان پوست و سرطان استخوان روبرو هستند، بیشتر از دیگران در معرض خطر ایجاد زخمهای بدخیم و سرطانی قرار می‌گیرند.
سرطان هایی که بدون درمان ادامه می‌یابند معمولاً در طی سال‌ها رشد می‌کنند و ممکن است به سطح پوست برسند که در این صورت پوست را سوراخ می‌کنند و زخم‌هایی باز در پوست ایجاد می‌کنند.
علاوه بر این، زخم‌هایی که در طول درمان سرطان به وجود می‌آیند معمولاً پس از پایان دوره درمانی بهبود می‌یابند و ترمیم می‌شوند. اما زخم‌هایی که در عضوهای مبتلا به سرطان ایجاد می‌شوند، ممکن است پایدار باقی بمانند.
برخی از روشهای درمانی سرطان، مانند رادیوتراپی یا پرتودرمانی، می‌توانند خطر ایجاد زخم در افراد مبتلا به سرطان را افزایش دهند.
زخم سرطانی معمولا در ناحیه‌ای که سرطان در آن شروع شده است (محل اولیه) و یا بخشی از بدن که سرطان به آن گسترش یافته است (یک محل ثانویه) ایجاد می‌شوند.
علائم و نشانه‌های زخم سرطانی
- نشت یا تخلیه ترشحات آبکی یا عفونی
- بوی نامطبوع
- درد
- خونریزی
- خارش
انواع زخم سرطانی
1-زخم سرطانی ملانوما
زخمهای مرتبط با سرطان، از جمله ملانوما جدی‌ترین و خطرناک‌ترین نوع سرطان پوست به شمار می‌آید.
اولین علائم ملانوما عبارتند از:
- تغییر در خال‌های موجود در بدن
- ایجاد رنگدانه جدید با ظاهر غیر معمول بر روی پوست
ملانوما همیشه با خال آغاز نمی‌شود و ممکن است روی پوستی با ظاهر طبیعی خود را نشان دهد. خال‌ها ممکن است معمولی یا غیر معمولی باشند. رنگ خال‌های معمولی یکنواخت است و ممکن است برنزه، قهوه‌ای یا سیاه باشد.
قطر خال‌ها کمتر از ۶ میلی‌متر است و معمولا به صورت بیضی یا گرد هستند که اکثر آنها از کودکی آغاز و غالبا تا ۴۰ سالگی تشکیل می‌شوند. ظاهر خال‌ها با گذشت زمان تغییر می‌کند و حتی ممکن است از بین بروند. خال‌های غیر معمولی که ممکن است ملانوم باشند نشانه‌های زیر را دارد:
- شکل نامتقارن
- حاشیه نامنظم
- تغییر رنگ
- قطر بزرگ
- تغییر و تکامل
ملانوما ممکن است در مناطقی از بدن که در معرض آفتاب قرار ندارد، ایجاد شود؛ مانند فضای بین انگشتان پا و کف دست، کف پا، دستگاه تناسلی یا پوست سر. به این موارد ملانومای مخفی گفته میشود؛ زیرا اکثرا در جایی به وجود می‌آیند که بیشتر افراد بررسی نمی‌کنند. در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، ملانوما در منطقه پنهان رخ می‌دهد.
برای درمان زخم سرطانی در منزل از طریق شماره 09120911873 با مرکزدرمانی تک طب تماس بگیرید.
2- زخم سرطانی سلول‌های پوششی پوست
سرطان سلول‌های پوششی پوست (SCC)، که به نام سرطان سنگفرشی پوست هم شناخته میشود، یکی از شایع‌ترین انواع سرطان پوست است که در سلول‌های سنگفرشی پوست ایجاد میشود. این نوع سرطان معمولاً کشنده نیست، اما ممکن است تهاجمی باشد و در صورت عدم درمان به سایر بخش‌های بدن گسترش یابد.
اشعه ماورای بنفش خورشید عامل اصلی ایجاد این نوع سرطان است. کاهش سطح ایمنی بدن و خشکی پوست نیز در ابتلا به سرطان پوست مؤثر هستند. در این نوع سرطان زخمهای مختلف با اندازه‌های گوناگون بر روی نقاطی از پوست که در معرض تابش آفتاب قرار دارند ایجاد میشود. این زخم‌ها ممکن است گسترش بیابند و باعث درگیری لایه‌های زیرین پوست و ایجاد جراحات عمیق و عفونی شوند.
علائم سرطان سلول سنگفرشی عبارتند از:
- برآمدگی‌های سفت و قرمز
- زخم قرمز یا لکه‌ای زبر داخل دهان
- زخم مسطح با پوسته زبر
- لکه زبر و فلسی شکل روی لب‌ها که می‌تواند تبدیل به زخم باز شود
- لکه‌های برجسته و قرمز شبیه زگیل داخل یا زیر مقعد یا ناحیه تناسلی
- زخم جدید یا نواحی برجسته روی زخمهای قدیمی
عواملی مانند پوست روشن، قرار گرفتن در معرض نور خورشید، استفاده از دستگاه‌های برنزه‌کننده پوست، سابقه آفتاب سوختگی، سابقه شخصی ابتلا به ضایعات پوستی، سیستم ایمنی ضعیف، و اختلالات ژنتیکی نادر، خطر ابتلا به سرطان سلول سنگفرشی را افزایش می‌دهند.
3- زخم سرطانی سلول‌های پایه پوست
سرطان سلول‌های پایه‌ای پوست یا BCC، یکی از رایج‌ترین انواع سرطان پوست است که زخمهای سطحی را تشکیل می‌دهد. این نوع سرطان به طور کلی، رشد کندی دارد و به درمان‌های رایج پاسخ نسبتا خوبی می‌دهد.
سرطان سلول‌های پایه‌ای، اغلب به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید بروز می‌کند و در نواحی کمتری که در تابش آفتاب قرار ندارند مشاهده میشود؛ با این حال، ممکن است در این نواحی هم اتفاق بیافتد.
ضایعاتی که روی پوست ظاهر می‌شوند ممکن است دارای علائم زیر باشند:
- برآمدگی سفید صدفی، صورتی یا به رنگ پوست
- برآمدگی شفاف، به صورتی که از سطح آن می‌توانید رگ‌های خونی درون آن را ببینید. ممکن است در افرادی که پوست تیره‌تری دارند، این ضایعات تیره‌تر باشد. در نوع شایع این سرطان، ضایعه‌ها بر روی صورت و گوش‌ها ظاهر می‌شوند.
- ضایعه قهوه‌ای، سیاه یا آبی یا یک ضایعه با لکه‌های تیره که با کناره‌های برجسته و شفاف همراه است.
- لکه صاف، قرمز و پوسته پوسته با لبه برجسته که بیشتر روی پوست کمر یا سینه ظاهر میشود که با گذشت زمان امکان بزرگ‌تر شدن لکه‌ها وجود دارد.
- ضایعه سفید، مومی شکل و شبیه به جای زخم بدون حاشیه مشخص.
زخمهای ناشی از روشهای درمانی
گاهی استفاده از روش‌هایی مثل پرتودرمانی در درمان سرطان، ممکن است منجر به آسیب دیدن بافت‌های بدن و ایجاد زخم شود. همچنین، به دلیل بستری بودن طولانی، بیمار ممکن است به زخم بستر دچار شود. این زخم‌ها پس از پایان دوره درمان بهبود می‌یابند، اما نیازمند مراقبت هستند تا به عفونت مبتلا نشوند تا بهداشت بیمار به خطر نیفتد.
روشهای درمان زخم سرطانی
استفاده از رادیوتراپی به عنوان یک روش درمانی برای زخمهای بدخیم و سرطانی امکان‌پذیر است. در این روش، اشعه با طول موج معین بر روی زخم تابانده میشود و باعث کوچک شدن آن و در نهایت خشک شدن زخم میشود.
زخمهای این نوع از سرطان، از لحاظ ظاهری بسیار ناراحت کننده هستند و می‌توانند درد شدیدی برای فرد ایجاد کنند. توجه به این نکته حائز اهمیت است که برای این نوع زخم‌ها، باید به سرعت اقدامات درمانی مناسب انجام شود؛ زیرا ممکن است منجر به خونریزی و عفونت شود.
مشکلات متداول زخم سرطانی و بدخیم و روشهای کنترل آن
1- مدیریت درد
موضوع درمان در زخمهای بدخیم و سرطانی، بسیار حائز اهمیت است. به عنوان مثال، اگر زخم‌ها مرتب باعث درد شوند، دلیل اصلی آن ممکن است فشار بر ضایعه باشد.
پزشک ممکن است برای کنترل درد، مسکن تجویز کند. در بعضی موارد، فرد ممکن است در هنگام تعویض بانداژ درد احساس کند؛ در این صورت، پزشک ممکن است توصیه کند قبل از تعویض بانداژ دارو مصرف شود. همچنین، بهتر است با توجه به شرایط فرد، بانداژ با تاخیر کمی تعویض شود.
2- خونریزی
داشتن خونریزی در زخمهای بدخیم، امری رایج است. همچنین باید توجه داشت که اگر پانسمان بر روی زخم قرار بگیرد، ممکن است در هنگام تعویض آن، منجر به خونریزی زخم شود.
علاوه بر این، استفاده از داروهای رقیق‌کننده خون، مانند آسپرین و وارفارین، می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. در مواردی که خونریزی بیش از حد باشد، بهتر است به سرعت این موضوع را به پزشک خود گزارش دهید.
حتما از پانسمانی استفاده کنید که به هیچ عنوان بر روی زخم نمی‌چسبد. حتما قبل از برداشتن پانسمان، آن را به طور کامل خیس کنید تا جدا شدن آن راحت‌تر باشد.
3- عفونت زخم
بوی نامطبوع زخم زمانی ایجاد میشود که باکتری‌ها و پروتئین‌ها در بافت مرده تجزیه می‌شوند. در صورت بروز چنین وضعیتی برای زخم، اقدامات درمانی مناسب برای فرد ضروری است. مهم‌ترین اقدامات درمانی در این زمینه عبارتند از:
- شستشوی زخم
- استفاده از پانسمان مناسب
- برداشتن پانسمان‌های قدیمی
برای مشاوره در زمینه درمان زخم در منزل، بطور خاص زخم سرطانی و زخمهای بذخیم با کارشناسان مرکز درمانی تک طب تماس بگیرید.
چه عواملی باعث ایجاد زخم سرطانی و بدخیم میشود؟
عوامل متعددی می توانند در ایجاد زخم بدخیم و سرطانی نقش داشته باشند:
- رشد تومور اولیه: زخمهای بدخیم اغلب از تومورهای اولیه به وجود می‌آیند که توده‌ای از سلول‌های سرطانی هستند که به طور غیرقابل کنترلی در یک عضو یا بافت خاص رشد می‌کنند. همانطور که تومور رشد می کند، می تواند به بافت های مجاور حمله کند و در نهایت از طریق پوست نفوذ کند و منجر به زخم شود.
- متاستاز: سلول های سرطانی می توانند از طریق فرآیندی به نام متاستاز از تومور اولیه به سایر قسمت های بدن گسترش یابند. وقتی سلول‌های سرطانی به پوست یا بافت‌های زیرین متاستاز می‌دهند، می‌توانند تومورها یا ضایعات ثانویه ایجاد کنند که ممکن است منجر به ایجاد زخمهای بدخیم شود.
- روشهای تهاجمی
برخی از روشها یا درمان‌های تهاجمی سرطان، مانند جراحی، پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی، می‌توانند خطر ایجاد زخم سرطانی و بدخیم را افزایش دهند. این درمان‌ها می‌توانند به بافت‌های سالم آسیب برسانند و یکپارچگی پوست را به خطر بیندازند و آن را مستعد ابتلا به زخم یا شکستگی کنند.
- زخمهای مزمن
زخمهای مزمن مانند زخمهای فشاری، زخمهای وریدی یا زخمهای دیابتی می‌توانند محیط مساعدی را برای رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی فراهم کنند.و موجبات ایجاد زخم سرطانی را فراهم کند، التهاب مزمن و آسیب بافتی مرتبط با این زخم ها می تواند باعث پیشرفت و پیشرفت سرطان شود.
- سرکوب سیستم ایمنی شرایط یا درمان‌هایی که سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند، مانند HIV/AIDS، پیوند اعضا یا برخی داروها، می‌توانند خطر ایجاد زخمهای سرطانی را افزایش دهند. یک سیستم ایمنی ضعیف ممکن است در شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی موثر نباشد و به آنها اجازه تکثیر و تشکیل تومور بدهد.
- شرایط پزشکی زمینه ای برخی از بیماری های زمینه ای مانند عفونت های مزمن، اختلالات التهابی پوست یا استعدادهای ژنتیکی می توانند افراد را مستعد ایجاد زخم های بدخیم کنند. این شرایط ممکن است محیطی را برای رشد و پیشرفت سرطان ایجاد کند.
- عوامل محیطی
قرار گرفتن در معرض مواد سرطان‌زای محیطی، مانند اشعه ماوراء بنفش نور خورشید، دود تنباکو، آلاینده‌های شیمیایی یا قرار گرفتن در معرض تشعشع، می‌تواند خطر ایجاد زخمهای سرطانی را با آسیب رساندن به DNA و رشد غیرطبیعی سلول‌ها افزایش دهد.
روش های پیشگیری از بروز زخم سرطانی و زخم بدخیم
اقدامات پیشگیرانه برای زخم بدخیم و سرطانی عبارتند از:
- معاینات منظم پزشکی غربالگری ها و معاینات منظم می تواند به تشخیص سرطان در مراحل اولیه که قابل درمان تر است کمک کند. دستورالعمل های غربالگری توصیه شده برای انواع خاص سرطان را بر اساس سن، جنسیت، سابقه خانوادگی و سایر عوامل خطر دنبال کنید.
- انتخاب سبک زندگی سالم اتخاذ یک سبک زندگی سالم، از جمله حفظ یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، محدود کردن مصرف الکل، اجتناب از مصرف دخانیات، و رعایت ایمنی در برابر نور خورشید می تواند به کاهش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان کمک کند.
- اجتناب از عوامل سرطان زا
با انجام اقدامات احتیاطی و اقدامات حفاظتی مناسب، قرار گرفتن در معرض مواد سرطان زا شناخته شده در محیط را به حداقل برسانید.
- مدیریت شرایط مزمن
مدیریت صحیح بیماری های مزمن مانند دیابت، چاقی و اختلالات پوستی التهابی که می تواند خطر ایجاد زخم های بدخیم را افزایش دهد. توصیه های پزشکی را برای مدیریت بیماری و نظارت منظم دنبال کنید.
- مراقبت از زخم
مراقبت و بهداشت مناسب از زخمرا برای جلوگیری از ایجاد زخم های مزمن مانند زخم های فشاری، زخم های وریدی یا زخم های دیابتی انجام دهید که می تواند خطر تبدیل بدخیم را افزایش دهد. پوست را تمیز، مرطوب و از آسیب محافظت کنید.
- اجتناب از تروما
برای جلوگیری از صدمات تروماتیک و حوادثی که می تواند منجر به زخم باز یا آسیب بافت شود، اقدامات احتیاطی را انجام دهید. از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنید و هنگام شرکت در فعالیت هایی که خطر آسیب را به همراه دارند، دستورالعمل های ایمنی را دنبال کنید.
- حفظ سلامت پوست
با استفاده از کرم ضد آفتاب، لباس های محافظ و جستجوی سایه در بیرون از منزل، از پوست در برابر آسیب های خورشید محافظت کنید. پوست را مرطوب و هیدراته نگه دارید تا یکپارچگی آن حفظ شود و خطر ابتلا به سرطان پوست کاهش یابد.
- واکسیناسیون
واکسیناسیون علیه برخی عوامل عفونی مانند ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ویروس هپاتیت B (HBV)، می تواند به پیشگیری از عفونت هایی که با افزایش خطر ابتلا به انواع خاصی از سرطان، مانند سرطان دهانه رحم و سرطان کبد مرتبط هستند، کمک کند.
- مشاوره ژنتیک
افراد با سابقه خانوادگی سرطان یا جهش های ژنتیکی ارثی مرتبط با افزایش خطر سرطان ممکن است از مشاوره و آزمایش ژنتیک برای ارزیابی خطر و توسعه استراتژی های پیشگیری شخصی بهره مند شوند.
- تشخیص و درمان زودهنگام مراقب هرگونه تغییر در پوست باشید، مانند خال‌های جدید یا در حال تغییر، زخم‌هایی که بهبود نمی‌یابند یا رشد غیرعادی، و در صورت بروز علائم نگران‌کننده، فوراً به دنبال ارزیابی پزشکی باشید. تشخیص و درمان زودهنگام سرطان می تواند به جلوگیری از ایجاد زخم بدخیم و سرطانی و بهبود نتایج کمک کند.
برای آگاهی با هزینه خدمات پزشکی و پرستاری در منزل به صفحه تعرفه خدمات پزشکی و پرستاری در منزل مراجعه نمایید.
زخم سرطانی و زخکهای بدخیم در سایر وبسایتها و منابع
مدیریت و مراقبت از زخم سرطانی از انتشارات حیدری
درمان زخم سرطانی،روشها،عوارض و مراقبتها
برای درمان زخم سرطانی و زخمهای بدخیم درمنزل از طریق شماره 0912091173 با مرکز درمانی تک طب تماس بگیرید